Robert van Bregt

Genieten van De Nes

Steeds als we over de N210 rijden en we komen in de buurt van Bergambacht langs het natuurgebied De Nespolder, zeggen we tegen elkaar dat we daar eens een wandeling moeten maken. En vandaag is het zover. De weersverwachting is koud, winderig en zonnig. Lekker wandelweertje, dus.

Om niet steeds een kaart, telefoon of GPS te hoeven vasthouden om de leuke paden te vinden, loop ik vandaag zoals meestal langs wandelknooppunten. Een blik op de kaart vertelt me, dat ik het rondje vandaag tegen de klok in moet lopen. Dan loop ik in het begin over verharde wegen, maar aan het eind over onverharde paden. Net als met biefstuk, bewaar ik het lekkerste stukje graag voor het laatst.

De kleine parkeerplaats staat bijna vol. Het heeft goed geregend, dus het is belangrijk om de auto op een stevige ondergrond te parkeren, zodat ik straks bij het wegrijden niet vast kom te zitten. Vanaf de parkeerplaats loop ik terug naar de provinciale weg, en sla linksaf bij het eerste knooppunt. Even verderop kom ik bij een fietserstunnel en ga opnieuw linksaf. Ik volg het fietspad en ontwijk zo nu en dan wat mannen in lycra op de racefiets. Net voor ik de Lek bereik sla ik linksaf, een halfverharde weg in. Ik ben nu bijna halverwege de route van vandaag.

Aan het eind van dit pad loop ik tegen het vogelkijkscherm aan van Polder Den Hoek. Er is vandaag niet veel bijzonders te zien. Ik zie alleen ganzen. Nadat ik een beetje uit de wind mijn banaan heb kunnen eten ga ik verder. Ik klim over een hek en loop de polder in. Vanaf hier is er eigenlijk geen weg, maar loop je door de weilanden.

Voetveer in de Nespolder

Voetveer in de Nespolder

Even verder kom ik bij een voetveer. Het is zelfbediening. Of het door de harde wind komt weet ik niet, maar het is hard werken om het pontje mijn kant op te krijgen. Aan de overkant wordt het drassig. Gelukkig heb ik passend schoeisel aan en een broek die vuil mag worden.

Paaltjes en mini-bruggetjes

Paaltjes en mini-bruggetjes

Even verder laat ik de ganzen achter me, en zie ik een aantal hazen wegschieten. Ik zig-zag wat door de polder, volg de gele paaltjes, loop over wat mini-bruggetjes en klim wat over hek-trapjes. Even later sta ik weer bij mijn auto. Heerlijk gewandeld. Wel even de schoenen uittrekken voor het instappen. Op weg naar huis, voor een lunch met iets warms.

Wandelknooppunten: 59 – 58 – 82 – 81 – 59

Moeilijkheidsgraad: gemiddeld

Waardering: 3/5

tags: